ຄວາມຈີງແລ້ວບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ເບີ່ງ ໜັງຝັ່ງບໍລິບູດປານໃດ
ແຕ່ເລື່ອງທີ່ເບີ່ງຜ່ານໆມາແມ່ນເບີ່ງເພາະ Aamir khan( ອາເມຍ ຄານ) ສະແດງເຊີ່ງຕິດຕາມລາວມາຈາກ ເລື່ອງPK, 3 idiots, Dhoom...
ສຳລັບເລື່ອງ Dangal ແນະນຳໃຫ້ທຸກຄົນຊອກມາເບີ່ງໃຫ້ໄດ້ ເພາະເປັນໜັງທີ່ໃຫ້ແນວຄວາມຄິດທີ່ດີໃນຫຼາຍດ້ານ ໂດຍສະເພາະເລື່ອງຄວາມສຳພັນຂອງຄອບຄົວ (ລະຫວ່າງພໍ່ ກັບ ລູກ) ແລະ ຍັງມີປະເດັນຮີດຄອງ, ຄວາມເຊື່ອ ແລະ ປະເດັນທີ່ໜ້າສົນໃຈສອດແຊກໄວ້.
ເນື້ອເລື່ອງຂອງ Dangal ສ້າງມາຈາກເລື່ອງແທ້ຂອງ mahavir singh phogat (ມາຫາເວຍ ສິງ ໂພກັດ) ອາດີດນັກມວຍປ້ຳລະດັບປະເທດ ທີ່ມີຄວາມຝັນເຂົ້າຮ່ວມການແຂ່ງຂັນລະດັບນານາຊາດ ແຕ່ພາດໂອກາດນັ້ນໄປ; ເຮັດໃຫ້ເມື່ອມີລູກຈື່ງຄາດຫວັງຈະໃຫ້ລູກຊາຍມາເປັນນັກມວຍປ້ຳເພື່ອຈະສານຕໍ່ຄວາມຝັນຂອງຕົນຄືການແຂ່ງຂັນໃນລະດັບນານາຊາດ. ແຕ່ລາວຊຳ້ພັດໄດ້ລູກຜູ່ຍິງທັງໝົດ ຈື່ງເຮັດໃຫ້ຄວາມຝັນຂອງລາວຕ້ອງຈົບລົງ, ແຕ່ກໍມີເຫດການທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວເຫັນພະລັງຂອງການຕໍ່ສູ້ໃນໂຕຂອງລູກສາວທັງ 2 ຢ່າງຄື : ກຣີຕາ ແລະ ບາບິຕາ ສະນັ້ນ, ການຝຶກມວຍປ້ຳໃຫ້ລູກທັງສອງຈື່ງເລີ່ມຂື້ນ ທາມກາງສຽງຄັດຄ້ານຂອງເມຍ ແລະ ຄົນໃນບ້ານນັ້ນທັງໝົດ ຈົນລາມໄປເຖີງສັງຄົມ ເນື່ອງຈາກໃນອິນເດຍບໍ່ເຄີຍມີນັກມວຍປຳ້ຜູ່ຍິງມາກ່ອນ ຈື່ງເຮັດໃຫ້ເລື່ອງລາວທັງໝົດເລີ່ມຕົ້ນຂື້ນ!
ປະເດັນທີ່ໜັງສະແດງຄ້າຍໆຕົບໜ້າຜູ່ທີ່ມີລູກຄ່ອຍໆ ແຕ່ໜັກໜ່ວງກໍຄື: ການທີ່ພໍ່ແມ່ລັກໄວເດັກຂອງລູກ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງໂຕເອງໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕ, ການເຫີ່ກັບຊື່ສຽງ ແລະ ຫຼົງລືມວ່າຕົ້ນເອງໄປຢູ່ຈຸດສູງສຸດຂອງຊີວິດໄດ້ແນວໃດ ແລະ ກໍຍັງເສີມປະເດັນບົດບາດຂອງແມ່ຍິງອິນເດຍທີ່ມີໜ້າທີ່ເກີດມາເພື່ອເຮັດວຽກເຮືອນ, ແຕ່ງກິນ ເມື່ອຮອດ 14 ກໍຕ້ອງແຕ່ງງານ, ຕ້ອງມີລູກ ແລະ ມີໜ້າທີ່ລ້ຽງລູກເທົ່ານັ້ນ...
ແຕ່ໜັງກໍຍັງຍົກໃຫ້ເຫັນເຖີງຄວາມພະຍາຍາມ,
ການກ້າທີ່ຈະປ່ຽນສີ່ງທີ່ຄົນອື່ນຄິດວ່າເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ໃຫ້ເປັນໄປໄດ້, ການຕໍ່ສູ້ກັບຄົນທັງໂລກ ການອົດທົນຕໍ່ຄຳເຢາະເຢີຍຈາກຄົນທັງຫລາຍ ແລະ ປະເດັນຫຼັກຂອງວົງການກິລາ (ມວຍປ້ຳ) ທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກພາກລັດເລີຍ ປະມານຢາກໄດ້ຊື່ສຽງແຕ່ບໍ່ຢາກສະໜັບສະໜູນ (ຄຸ້ນໆຄືກັບບາງປະເທດເນາະ😅), ອີກຢ່າງໜື່ງຄືໄດ້ເຂົ້າໃຈກະຕິກາຂອງກິລາມວຍປ້ຳນຳອີກ ເຊີ່ງສາກການແຂ່ງ ແລະ ຕໍ່ສູ້ຂອງກິລາມວຍປ້ຳ ຮູ້ສຶກວ່າມັນຄັກສຸດໆ ເພາະມັນລົງໂຕ ຄິດວ່າກຳລັງເບີ່ງການແຂ່ງຂັນມວຍປ້ຳແທ້ໆ ຈົນລືມວ່າໂຕເອງເບີ່ງໜັງຢູ່ ທຸກສາກແບບລຸ້ນແບບຫາຍໃຈບໍ່ທົ່ວທ້ອງຄືເພີ່ນວ່າ.
ສະຫຼຸບແລ້ວຄື ຢາກໃຫ້ໄດ້ເບີ່ງເລື່ອງນີ້ ແລະ ທຸກເລື່ອງຂອງ ອາເມຍ ຄານ (ແລ້ວຈະຮູ້ວ່າໜັງອິນເດຍມັນດີອີ່ຫຼີ😍)
✍🏻 9/10
